حلقه دوزخ
اگر چون رود می خواهد که با دریا بیامیزد
بگو چون چشمه بر زانو گذارد دست و برخیزد
به حرف دوستان از دست من دامن مکش هرچند
به ساحل گفته اند از صحبت دریا بپرهیزد
چه بیم از دیگران؟ در چشم مردم بوسه می گیریم
که با این معصیت ها آبرو ما نمی ریزد
بیا سر در گریبان هم از دنیا بیاساییم
مگر ما را خدا «باهم» در آن دنیا برانگیزد
در این پیرانه سر ٬ سجاده ای دارم که می ترسم
خدا با آن مرا از حلقه دوزخ بیاویزد
مرا روز قیامت با غمت از خاک می خوانند
چه محشر می شود مستی که از خواب تو برخیزد*
ته نوشت : ...
*فاضل نظری
خطبه های دوباره ...
مالک رسیده است به آن خیمه سیاه
تنها سه چار گام... نه ... این گام آخر است
اما صدای کیست که از دور می رسد؟
گویا صدای ناله « برگرد٬ اشتر! » است
این ناله ضعیف و گرفته از آن کیست؟
من باورم نمی شود از حلق حیدر است
مالک! رها کن آن سوی میدان و بازگرد
این سو پر از معاویه های مکرر است
این کوفیان فریب چه را خورده اند؟ هان!
از شام نیز روز تو کوفه سیه تر است
امروز پاره پاره قرآن به نیزه هاست
فردا سری که قاری آیات پرپر است ...
***
تاریخ! گوش دار به این هق هق بلیغ
این شقشقیه ای که دوباره به منبر است:
حتی عقیل طاقت عدلم ندارد٬ آه
«من یوسفم٬ که است که با من برادر است؟»
من یوسفم٬ تو یوسف بی چاه دیده ای؟
این چاه های کوفه عجب گریه پرور است ...*
سیدی و مولای ....!
اینجا کوفه نیست ...
* محمد مهدی سیار
... !
یا بن الحسن!
عشق تو مرا الست منکم ببعید٬
هجر تو مرا٬ ان عذابی لشدید
برگرد لبت نوشته یحیی و یمیت
من مات من العشق٬ فقد مات شهید...
طلوع می کند اکنون به روی نیزه سری
نشسته سایه ای از آفتاب بر رویش
به روی شانه طوفان رهاست گیسویش
کجاست یوسف مجروح پیرهن چاکم
که باد از دل صحرا می آورد بویش
کسی بزرگ تر از امتحان ابراهیم
کسی چنان که به مذبح برید چاقویش
نشسته است کنارش کسی که می گرید
کسی که دست گرفته به روی پهلویش
هزار مرتبه پرسیده ام ز خود او کیست
که این غریب نهاده است سر به زانویش؟
کسی در آن طرف دشت ها نه معلوم است
کجای حادثه افتاده است بازویش
کسی که با لب خشک و ترک ترک شده اش
نشسته تیر به زیر کمان ابرویش
کسی است وارث این دردها که چون کوه است
عجب که کوه ز ماتم سپید شد مویش
عجب که کوه شده چون نسیم سرگردان
که عشق می کشد از هر طرف به هر سویش
طلوع می کند اکنون به روی نیزه سری
که روی شانه طوفان رهاست گیسویش*
السلام علیک یا اباعبدالله الحسین
-------
*فاضل نظری
م ح م د (عج)
اللهّم العن اوّل ظالم ظلَم حقّ محمّد و آل محمّد و آخِر تابع لهُ علی ذلک
سلام فرمانده!
امامتت مبارک . . .
خوشا پدری که همچنین ولد خلفی دارد!
***
سی صد و سیزده نفرند٬ اولین کسانی که بین رکن و مقام با او بیعت می کنند. می گویند همه شان جوانند٬ جز چندتایی انگشت شمار.
می گویند هرکجا که باشند خودشان را می رسانند مکه تا یاری اش کنند. می گویند صدای مناجات شان شب ها مثل صدایی است که از کندوی زنبور به گوش می رسد. می گویند بعد آمدنش٬ هرکجا که بروند از یک ماه قبل وحشت شان توی دل کفار می افتد
سی صد و سیزده نفرند. به تعداد اصحاب بدر.
***
اللهم عجل لولیک الفرج به حق حسین.
حدیث عشق
بسم رب الحسین
به فدای شال سیاهتون آقاجون.... نوشتم که بگم انقدرهام بی وفا نیستیم آقا
ماهم دلمون گرفته ... پونزده قرنه که پکریم ..
گرچه دل ما انقدرهام خریدنی نیست اما خب ....
غربت سنگینه فرمانده! ... انقدر که آدم صدای شکستن
استخوونهاشو میشنوه ...
گاهی انقدر زمان تنگ میشه که آدم هوس پریدن میکنه ...
اونم با بالهایی شبیه بالهای فطرس ...!!
کی میشود که بیایی عزیز زهرا
***
من و جدا شدن از کوی تو، خدا نکند
خدا هرآنچه کند، از توام جدا نکند
پ.ن : من دلم برا آقام تنگه
ما نمی میریم ...
ظاهرا مرده که پوسید؛کفن می آید
نوح این قوم؛پس از غرق شدن می آید
با چنین بی نفسان حرف و سخن بیهوده است
ما نمی میریم؛ پس فکرکفن بیهوده است
درکفن هم اثر از وضع جنون خواهد ماند
دست ما با تیغ از خاک برون خواهد ماند*
*محمدکاظم کاظمی
نشنیدید که گفتند سفر سنگین است؟
انار
طناب
آتش
سیب
آفتاب
نی
عطش
همانجا که صدای یاس به گوش می رسید...
دست آخر انارها ریخت.... هنگامیکه چوب سوختن آموخت.
غدیریه
پروردگارا
به تو پناه می برم
از درونی که سیر نشود ،
و از دلی که نهراسد ،و
از دانشی که بهره ندهد و
از نمازی که فراز نگیرد ، و
از دعایی که شنوده نشود.