مدد زغیر تو ننگ است ...

پر کن دوباره کِیْل مرا ایها العزیز

آخر کجا روم به کجا ایها العزیز

رو از من شکسته مگردان که سال‌هاست

رو کرده‌ام به سوی شما ایها العزیز

جان را گرفته‌ام به سردست و آمدم

از کوره راه‌های بلا ایها العزیز

وادی به وادی آمده‌‌ام از درت مران

وا کن دری به روی گدا ایها العزیز

چیزی که از بزرگی تو کم نمی‌شود

این کاسه را ... فاوف لنا... ایها العزیز*

فرمانده!

پدرمان را آن بالا می بینید ... عرش به لرزه افتاده از شوق! 

روی صورتم پر فرشتگان ریخته ... چه بی تاب اند ...

.

.

.

حیف که برادری نیست ... آقا! شما صیغه اخوت بخوانید ...

من دستم را باز گذاشته ام...

بهش بگید دلم تنگه! همین

***

ماییم و تیغ و حلقوم شما

یک مو ز سر علی اگر کم گردد

* مریم سقلاطونی