تربة الحسین

بسم رب الحسین

قال الله تعالی :

* وان من شی ء الا یسبح بحمده  و لکن لاتفقهون تسبیحهم *

گر تو را از غیب چشمی باز شد

با تو ذرات جهان همراز شد

نطق خاک و نطق آب و نطق گل

هست محسوس حواس اهل دل

جمله ی ذرات در عالم نهان

با تو می گویند روزان و شبان

ما سمیعیم و بصیر و باهشیم

با شما نامحرمان ما خامشیم

از جمادی سوی جان ِ جان شوید

غلغل اجزای عالم بشنوید

فاش تسبیح جمادات آیدت

وسوسه تأویلها بزدایدت*

*****

پ.ن : اللهم بحق هذه التربة و بحق من حل بها و ثوی فیها....

         پروردگارا به خق این تربت و به حق آنکه در آن وارد شد و آنکه افامت گزیده در آن...

پ.ن : وای حسین... آه حسین...آه ه ه ه ح س ی ن .....

پ.ن : آقاجان فدای شال سیاهتون....  عمه اتون چی کشید ...؟!؟...

*نمیدونم