در یادداشتی گفته بودم که در عرصة فوق‌العاده پیچیده و بیقرار سیاست نه عالمان سیاسی، نه فیلسوفان سیاسی، و نه فعالان و رجال عرصة سیاست هیچگاه نتوانسته‌اند و هیچگاه نخواهند توانست حتّی موقتاَ موازین ”درستی“ و ”عقلانیت“ را مورد اجماعی فراتاریخی و فرااجتماعی قرار دهند. در این مقاله می‌خواهم فراتررفته تبیین کنم چرا آنها و همچنین عالمان جامعه‌شناس و اقتصاددان هیچگاه نتوانسته و هیچگاه نخواهند توانست حتّی موقّتاً به اجماعی فراتاریخی و فرااجتماعی دربارة موازین ”درستی“ و ”عقلانیت“ برسند.
به تاکید تمام باید تصریح کرد که نه فقط عامّة مردمِ پیشاانقلاب، همان اکثریت مستضعف، هیچگاه خواهان هیچیک از ابربینشها و ابرسیاستهای ویرانگرِ ضدعدالتیِ افسادیِ اشرافیت‌‌پرورِ فقرومحرومیت‌زایِ راهبردی نظام نبودند که به جرات میتوان گفت هیچ یک از فعالان سیاسی و رهبران را هم نمیتوان تصور کرد حتّی به یکی از بینشها و ابرسیاستهای راهبردی امروز نظام باوری داشتند.
یادمان باشد اگر اکثریت مردم از جریان خشم و خروش و خشونت جاری حمایت نمی‌کنند، از آن روست که این جریان را هم فاقد رهبریتی وجیه‌الملّه و شناخته‌شده میداند و هم از آن خشونتها بسیار گریزان است و هم از حامیان و مدافعان اروپایی‌ـ‌آمریکایی آن بشدت بیمناک و مشکوک هستند.
آنچه در زیر می‌خوانید مصاحبه‌ای است که بنده به درخواست مجله فرهنگ امروز انجام داده‌ام. اما فرهنگ امروز به دلیل پافشاری بر حذف حدود یک چهارم از نکات مهم و محوری مصاحبه و مخالفت بنده، از انتشار مصاحبه انصراف جست. به همین سبب، متن مصاحبه درباره وقایع سه ماه گذشته را در کانال تلگرامی و وبسایت شخصی‌ام منتشر می‌کنم.
اندیشه کنیم ما از میهن‌دوستان غیورمان در 16 آذر 1332 که آن گونه برای استقلال و عزّت ایران جانفشانی کردند چگونه به این نوع از میهن‌دوستان غیوری رسیده‌ایم که هماهنگ و منظم در حال تدارک سیطرۀ ذلت‌بار ضداستقلالی و ضدآزادی و ضدجمهوریتی و ضددموکراتیک آمریکاییان در دورۀ رژیم کودتا هستند.
آیا نباید شورایعالی امنیت ملّی و رسانۀ موسوم به ملّی و سایر رسانه‌های میهن‌دوستِ پایبند به آرمان عزتبخش استقلال و حاکمیت ملّی، روی هشدارهای راهبردی قانون‌گذاران آمریکا حساب جدّی‌ای باز کرده، دست به تجدیدنظری راهبردی بزنند؟ و فضای سیاسی انتظار روزانه برای رفع تحریم‌ها را واقع‌بینانه کنند؟
متحیّرم که چگونه نظام از یک طرف مجدّانه تلاش می‌کند راه ورود و سیطرۀ سخت‌افزارانۀ سیاسی و نظامی افرنگیان حیله‌گر سفّاک را حتی‌الامکان مسدود کند اما راه ورود و سیطرۀ همان‌ها را با سیاست‌های ویرانگر آشکار خود در عرصۀ داخلی هر چه بیشتر می‌گشاید!
جناب آقای رئیسی! آیا شما بواقع به آنچه گفته‌اید باور دارید و یا محض آرام‌کردن فضای بسیار ملتهب و فورانی موجود اظهار کرده‌اید؟ در هر صورت، آیا به ذهنتان خطور نکرد که با ارزش‌خواندن قانون ”حجاب اجباری“ و قانون ”گشت ارشاد“، امکان دارد چنانچه حاقّ منظور شما را معترضان بدرستی دریابند نارضایتی و خشم‌شان حتی شعله‌ورتر هم شود؟
جناب آقای رئیسی! برای شما حقیقتا روشن نیست که اصل 27 قانون اساسی دربارۀ تظاهرات و تجمعات سیاسی و صنفی اعتراضی است و هیچ ربطی به طرح و بحث و تضارب آراء و اندیشه‌ها ندارد که بتواند در چارچوب کرسی‌های آزاداندیشی قرار گیرد؟
در یادداشتی گفته بودم که در عرصة فوق‌العاده پیچیده و بیقرار سیاست نه عالمان سیاسی، نه فیلسوفان سیاسی، و نه فعالان و رجال عرصة سیاست هیچگاه نتوانسته‌اند و هیچگاه نخواهند توانست حتّی موقتاَ موازین ”درستی“ و ”عقلانیت“ را مورد اجماعی فراتاریخی و فرااجتماعی قرار دهند. در این مقاله می‌خواهم فراتررفته تبیین کنم چرا آنها و همچنین عالمان جامعه‌شناس و اقتصاددان هیچگاه نتوانسته و هیچگاه نخواهند توانست حتّی موقّتاً به اجماعی فراتاریخی و فرااجتماعی دربارة موازین ”درستی“ و ”عقلانیت“ برسند.
یادمان باشد اگر اکثریت مردم از جریان خشم و خروش و خشونت جاری حمایت نمی‌کنند، از آن روست که این جریان را هم فاقد رهبریتی وجیه‌الملّه و شناخته‌شده میداند و هم از آن خشونتها بسیار گریزان است و هم از حامیان و مدافعان اروپایی‌ـ‌آمریکایی آن بشدت بیمناک و مشکوک هستند.
آنچه در زیر می‌خوانید مصاحبه‌ای است که بنده به درخواست مجله فرهنگ امروز انجام داده‌ام. اما فرهنگ امروز به دلیل پافشاری بر حذف حدود یک چهارم از نکات مهم و محوری مصاحبه و مخالفت بنده، از انتشار مصاحبه انصراف جست. به همین سبب، متن مصاحبه درباره وقایع سه ماه گذشته را در کانال تلگرامی و وبسایت شخصی‌ام منتشر می‌کنم.
اندیشه کنیم ما از میهن‌دوستان غیورمان در 16 آذر 1332 که آن گونه برای استقلال و عزّت ایران جانفشانی کردند چگونه به این نوع از میهن‌دوستان غیوری رسیده‌ایم که هماهنگ و منظم در حال تدارک سیطرۀ ذلت‌بار ضداستقلالی و ضدآزادی و ضدجمهوریتی و ضددموکراتیک آمریکاییان در دورۀ رژیم کودتا هستند.
آیا نباید شورایعالی امنیت ملّی و رسانۀ موسوم به ملّی و سایر رسانه‌های میهن‌دوستِ پایبند به آرمان عزتبخش استقلال و حاکمیت ملّی، روی هشدارهای راهبردی قانون‌گذاران آمریکا حساب جدّی‌ای باز کرده، دست به تجدیدنظری راهبردی بزنند؟ و فضای سیاسی انتظار روزانه برای رفع تحریم‌ها را واقع‌بینانه کنند؟
متحیّرم که چگونه نظام از یک طرف مجدّانه تلاش می‌کند راه ورود و سیطرۀ سخت‌افزارانۀ سیاسی و نظامی افرنگیان حیله‌گر سفّاک را حتی‌الامکان مسدود کند اما راه ورود و سیطرۀ همان‌ها را با سیاست‌های ویرانگر آشکار خود در عرصۀ داخلی هر چه بیشتر می‌گشاید!
جناب آقای رئیسی! آیا شما بواقع به آنچه گفته‌اید باور دارید و یا محض آرام‌کردن فضای بسیار ملتهب و فورانی موجود اظهار کرده‌اید؟ در هر صورت، آیا به ذهنتان خطور نکرد که با ارزش‌خواندن قانون ”حجاب اجباری“ و قانون ”گشت ارشاد“، امکان دارد چنانچه حاقّ منظور شما را معترضان بدرستی دریابند نارضایتی و خشم‌شان حتی شعله‌ورتر هم شود؟
جناب آقای رئیسی! برای شما حقیقتا روشن نیست که اصل 27 قانون اساسی دربارۀ تظاهرات و تجمعات سیاسی و صنفی اعتراضی است و هیچ ربطی به طرح و بحث و تضارب آراء و اندیشه‌ها ندارد که بتواند در چارچوب کرسی‌های آزاداندیشی قرار گیرد؟
ای وطنم! چه خون‌هایی که برای برقراری عدالت، استقلال، و حاکمیت ملّی تو و آزادی هموطنانم بر زمین ریخته شده، و چه خیانت‌هایی که به‌نام آزادی و توسعه و پیشرفت تو در خفا و علن انجام می‌شود
آیا نباید شورایعالی امنیت ملّی و رسانۀ موسوم به ملّی و سایر رسانه‌های میهن‌دوستِ پایبند به آرمان عزتبخش استقلال و حاکمیت ملّی، روی هشدارهای راهبردی قانون‌گذاران آمریکا حساب جدّی‌ای باز کرده، دست به تجدیدنظری راهبردی بزنند؟ و فضای سیاسی انتظار روزانه برای رفع تحریم‌ها را واقع‌بینانه کنند؟
آیا مقامات عالیه فکری هم برای این مجموعه از خسارات و هزینه‌های مالی و جانی کرده‌اند؟ آیا هزینه‌های حیثیتی و سیاسی این شیوۀ حکمرانی و فوران‌ها و شورش‌های متعاقب آن را محاسبه کرده‌اند؟ و آیا مقامات عالیه ارزیابی‌ای از فرجام این روند از حکمرانی دارند؟
در صورتی که آمریکا تحریمهای به اصطلاح هستهای را تحت عنوانهای برنامهٔ موشکی ایران و یا تحت عنوان سیاست منطقهای ایران احیاء و فعّال کند، آیا ایران میتواند بطور محکمه‌پسندی به آمریکا اعتراض کند و آن را نقض برجام اعلام کند؟
جناب آقای رئیسی! با وجود این روند پرشتاب فقر و استضعاف و غارت فرض می‌کنیم که این گشت ارشاد مدیران شما بشدت و جدّیت در این یکسال گذشته فعّال بوده و ثمرات چشمگیر و مهمّی در خشکاندن ریشه‌های فساد هم داشته است. سوال اینک اینست که چرا ما جمهور مردم، ما ولینعمتان، باید از این فعالیت‌های مهم و موثّر بی‌اطلاع باشیم؟
آیا اطلاع دارید که در دانشگاه و حوزه بسیاری از استادانی که حداکثر اطلاع‌شان از عرصۀ علم‌شناسی و روش‌شناسی محدود به دو سه چهار واحد درسی شکسته‌بسته و خواندن نصفه نیمۀ دو سه جلد کتابِ اغلب ترجمه‌شده به فارسی می‌شود، دربارۀ نفی یا اثبات علوم اجتماعی اسلامی و به تبع اقتصاد اسلامی اظهار نظرات زیادی می‌کنند؟ اما جناب آقای رئیسی! شما در دولت خود به‌دنبال موضعگیری در این باب نباشید. بگذارید عالمان دانشگاهی و حوزوی این موضوع معرفتی را، به لطف خدا، بدون آلایش به مقاصد سیاسی و بعضا اقتصادی/مالی پیگیری کنند.
جناب اژه‌ای! لابد می‌دانید که نه در حکمرانی امیرالمومنین(ع) و نه در حکمرانی بسیاری از ممالک معاصر که تجاوز به بیت‌المال در آنها علی‌الاغلب ریشه‌کن شده، کمترین رافت و همراهی و اغماضی نسبت به محاکمه و مجازات متجاوزان به حقوق و اموال عمومی صورت نمی‌گیرد.
جناب آقای غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه. با سلام و آرزوی خدمات صادقانه شفیقانه و عاقبت بخیری. جنابعالی اخیرا دستور تخریب ساختمان‌های قوه قضائیه و وزارت نیرو را که در بستر رودخانه چالوس ساخته‌شده بودند، داده‌اید که ظاهرا محقّق شد. یقینا بسیاری از مردم از این قبیل اخبار و رویدادها قدری خشنود می‌شوند، و […]
یا اسرع‌الحاسبین جناب آقای محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه. با سلام و آرزوی خدمت و عاقبت بخیری. امروز شنبه ۱۴۰۰/٨/٢٩، مبارزِ مجاهدِ صبورِ نستوه مهندس کیوان صمیمی از زندان اوین با من تماس تلفنی گرفت. از اینکه صدای او را از زندان اوین گرم و پرانرژی و حتی بانشاط دریافتم بسیار خشنود شدم. با این […]
جناب آقای غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس محترم قوه قضائیه. با سلام و آرزوی خدمت و عاقبت بخیری. باستحضار می‌رساند اینجانب با دیدن فیلم دردناک و رسواکننده ادعاهای رئیس سابق قوه قضائیه درباره رفتار با زندانیان، یاد ماجرای آقای منصور نظری، آن جوانمرد سوت‌زنِ فداکار، افتادم که جان و مالش را بخاطر جمع‌آوری شواهد و مدارک […]
آنچه در زیر می‌خوانید مصاحبه‌ای است که بنده به درخواست مجله فرهنگ امروز انجام داده‌ام. اما فرهنگ امروز به دلیل پافشاری بر حذف حدود یک چهارم از نکات مهم و محوری مصاحبه و مخالفت بنده، از انتشار مصاحبه انصراف جست. به همین سبب، متن مصاحبه درباره وقایع سه ماه گذشته را در کانال تلگرامی و وبسایت شخصی‌ام منتشر می‌کنم.
خواه قائل باشیم که جهان معاصر در وضعیتی بحرانی است خواه نه، و خواه بدانیم که جهان از مناظر مختلفی میتواند بحرانی و یا غیربحرانی و یا بشدت بحرانی تلقی و دیده شود خواه نه، در هر حال به نظرم قدری شگفت‌انگیز می‌نماید که باورداشتن به اینکه روش‌شناسی نه بطور کلی و نه در علوم طبیعی و علوم انسانی و علوم اجتماعی هیچ ذات یا ماهیت یا سرشتی فراتاریخی‌ـ‌فرااجتماعی ندارد تبعات سهمگین و ناگواری برای علم و علم‌ورزی داشته باشد
بدین ترتیب عقلانیت رشد و توسعه ایجاب می‌کند که هر گونه سیاست‌گذاری کلان در پرتو نیازها، آرمان‌ها، آرزوها، و امیال مردمی که در قلمروی اجتماعی‌ـ‌سیاسی واحدی زندگی می‌کنند صورت پذیرد. ثانیاً منطقاً ضروری می‌شود عقلانیت توسعه مراکز آموزشی ملّی به طور کلی در پرتو آن عقلانیت فراگیر توسعه ملّی ارزیابی و نیازسنجی شود.
از مهم‌ترین موانع تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی باور به مثل «صلاح مملکت خویش خسروان دانند»، معصوم‌سازی از برخی مشایخ سیاسی انقلاب و شانه خالی کردن از وظیفه الهی امر به معروف و نهی از منکر است.
به گمان من، حتی اگر این قبیل نگرش‌های «تافته جدابافته» در کوتاه‌مدت بتواند ظاهراً ثمرات مثبتی داشته باشد در درازمدت به شکست می‌انجامد و انقلاب و جامعه و سیاست و فرهنگ را دچار گسست و شکاف‌های ویرانگر اجتماعی‌ـ‌فرهنگی‌ـ‌سیاسی خواهد کرد.
سعید زیباکلام استاد دانشگاه تهران با اشاره به اظهارات مسئولان ارشد اجرایی کشور، که زبان انگلیسی را عامل اصلی پیشرفت هند می‌دانند، اظهار داشت: متحیرم که چطور ممکن است فردی از سر دانایی و اطلاع از توانمندی زبان خاصی اعم از فرانسه، چینی، عربی یا روسی، اعتلای اقتصادی و صنعتی و فرهنگی یک کشور را به […]
و این البته میتواند منجر به این برداشت ناخودآگاه شود که اساتید حوزوی در عرصه‌ی جنگ نرم هیچ نقشی ندارند و یا، بدتر از این، نباید نقشی داشته باشند. در حالی که پرواضح است که اساتید حوزوی به نوبه‌ی خود مخاطبان ویژ‌ه‌ی خود را دارند، به گونه‌ای که در برخی عرصه‌ها و میدان‌ها اگر تأثیر و نفوذ ایشان بسیار بیشتر نباشد قطعاً کمتر از تأثیر اساتید دانشگاهی نیست. به‌نظر بنده خواه این تبعیض یا معافیت به‌منظور تخفیف و تضعیف حوزویان اعمال شود خواه به‌منظور مصونیت‌بخشی حوزویان از عرصه‌ی مطالبات عمومی، و نشاندن ایشان در عرصه‌ای استعلایی و نقدناپذیر، در هر حال سیاستی نابخردانه و خسران‌بار است. نابخردانه است از آن جهت که نهاد مهم و تأثیرگذاری از عرصه‌ی فرهنگ سیاسی و سیاست فرهنگی عزل و عقیم می‌شود.
روشن است که این موضعگیری دچار تعارضی است که تنی چند در ایام پس از ۲۲ خرداد بدان توجه کرده، متذکر شده‌اند. متذکر شده‌اند که: اگر نتیجه‌ی انتخابات موافق مراد آنها می‌بود، صحت نتیجه انتخابات و سلامت تمام نهادهای ذی‌ربط حکومتی را کماکان می‌پذیرفتند اما اینک که نتیجه انتخابات وفق مرادشان نیست، مدعی‌اند هم انتخابات دچار تقلب سازمان‌یافته است و هم تمام نهادهای ذی‌ربط حکومتی متقلب و بی‌اعتبار و یا دست‌کم طرف دعوایند.
دکتر سعید زیباکلام، استاد فلسفه دانشگاه تهران، شخصیتی است نام‌آشنا برای پژوهشگران و دنبال‌کنندگان فضای فکری‌ـ‌فلسفی کشور، هرچند نام وی در چند ماه اخیر بیشتر به عنوان استاد جدی و پیشگام منتقد سیاست خارجی دولت یازدهم و توافقات صورت گرفته با گروه ۱+۵ مطرح گردیده است. در گفتگویی مفصل و خواندنی با ایشان به گفتگو […]
به تاکید تمام باید تصریح کرد که نه فقط عامّة مردمِ پیشاانقلاب، همان اکثریت مستضعف، هیچگاه خواهان هیچیک از ابربینشها و ابرسیاستهای ویرانگرِ ضدعدالتیِ افسادیِ اشرافیت‌‌پرورِ فقرومحرومیت‌زایِ راهبردی نظام نبودند که به جرات میتوان گفت هیچ یک از فعالان سیاسی و رهبران را هم نمیتوان تصور کرد حتّی به یکی از بینشها و ابرسیاستهای راهبردی امروز نظام باوری داشتند.
دکتر سیدعلیرضا بهشتی: شیوه برنامه‌ریزی توسعه در کشور ما به هیچ وجه با آنچه که در قانون اساسی پیش بینی شده بود، سازگاری ندارد دکتر سعید زیبا کلام: امروز با دربار زر و زور و تزویر مواجه هستیم به همت معاونت فرهنگی- اجتماعی پژوهشگاه، سومین نشست از سلسله نشست‌های چالش‌های انقلاب‌اسلامی در دهه پنجم با […]
گزیده‌هایی از دکتر سعید زیباکلام درباره ساختار سیاسی کشور، جناح‌بندی‌ها، صدا و سیما و… با تمرکز بر مجلس شورای اسلامی و نمایندگان است که در قالب طرح‌های ساده‌ی گرافیکی منتشر می‌شود
در این تحلیل می‌خواهم تلاش‌کنم، زمینه‌ای فراهم شود تا بهتر بتوانیم در تأملات و ارزیابی‌های خود به همه یا بیشتر پرسش‌های مهم و مبنایی زیر پاسخ دهیم… دسترسی و بازرسی این قبیل اماکن چه ارتباطی به غنی سازی اورانیوم دارد؟ و چرا باید بازرسان آژانس هم از محل و مکان تأسیسات فوق، اطلاع داشته باشند و هم امکان بازرسی از درون آنها داشته باشند؟
زیباکلام : “آیا ملت ایران میداند که دولت دموکرات آمریکا در مذاکرات بدنبال فرمولی است که ایران دست کم یکسال وقت لازم داشته باشد تا سانتریفیوژها و زیرساخت‌های انبار‌شده‌اش را مجدداً بکار اندازد؟” ۱۷/۳/۹۴ زیباکلام: “آیا اینک به عمق این سخن پی نمی‌بریم که “اجازه نخواهیم داد حقوق ملت زیر چکمه‌های ابرقدرت‌ها نابود شود”؟ […]
اجازه می‌دهیم ۴۰۰ میلیون دلار به صورت کمک‌های شهریه دولتی برای دانشجوها منتقل شود. همان قصه‌ای که قبلاً داشتیم. یعنی شما چه تأیید بکنید، چه نکنید، چه بگویید آقا! ۲۰۰ میلیون کافی است. ۱۰۰ میلیون یا ما تعهدی نداریم و ۵۰ میلیون کفایت می‌کند. اصلاً Who are you? ما ۴۰۰ میلیون کنار گذاشته‌ایم. مکانیسم این را هم باز نمی‌دانیم.
سعید زیباکلام استاد دانشگاه تهران در نشستی که به همت بسیج دانشجویی دانشگاه شریف برگزار شد، طی سخنانی پیرامون مذاکرات هستهای ایران و ۱+۵، گفت: آیا منطق قوی و مستدل دیپلماسی جدید ایران است که قدرت‌های استکبار غربی و به ویژه آمریکا را مجبور به عقب‌نشینی و تجدیدنظر در باج‌خواهی‌هایش کرده است، آیا به راستی فرزندان انقلاب […]
مناظره «مدیریت تحول در علوم انسانی در ایران» با حضور سعید زیباکلام، دانشیار و استاد فلسفه دانشگاه تهران و حجت‌الاسلام علیرضا پیروزمند، دانشیار فرهنگستان علوم اسلامی قم ۱۶ آبان در برنامه زاویه از شبکه چهارم سیما پخش شد. حجت‌الاسلام علیرضا پیروزمند در ابتدای بحث خود درباره مدیریت پذیر بودن یا نبودن دانش گفت: این مسأله […]
زاویه که دیشب مسئله کرسی آزاداندیشی را موضوع بحث و نظر خود قرار داده بود، در ابتدا با پخش گزارشی از نظرات دانشجویان و اساتید دانشگاه های تهران و شیراز در خصوص کرسی های آزاداندیشی و مروری بر تاریخچه طرح این موضوع از سوی رهبری در جامعه دانشگاهی کشور به طرح سوالات و ابهامات موجود […]
یادمان باشد اگر اکثریت مردم از جریان خشم و خروش و خشونت جاری حمایت نمی‌کنند، از آن روست که این جریان را هم فاقد رهبریتی وجیه‌الملّه و شناخته‌شده میداند و هم از آن خشونتها بسیار گریزان است و هم از حامیان و مدافعان اروپایی‌ـ‌آمریکایی آن بشدت بیمناک و مشکوک هستند.
خواه قائل باشیم که جهان معاصر در وضعیتی بحرانی است خواه نه، و خواه بدانیم که جهان از مناظر مختلفی میتواند بحرانی و یا غیربحرانی و یا بشدت بحرانی تلقی و دیده شود خواه نه، در هر حال به نظرم قدری شگفت‌انگیز می‌نماید که باورداشتن به اینکه روش‌شناسی نه بطور کلی و نه در علوم طبیعی و علوم انسانی و علوم اجتماعی هیچ ذات یا ماهیت یا سرشتی فراتاریخی‌ـ‌فرااجتماعی ندارد تبعات سهمگین و ناگواری برای علم و علم‌ورزی داشته باشد
دکتر سیدعلیرضا بهشتی: شیوه برنامه‌ریزی توسعه در کشور ما به هیچ وجه با آنچه که در قانون اساسی پیش بینی شده بود، سازگاری ندارد دکتر سعید زیبا کلام: امروز با دربار زر و زور و تزویر مواجه هستیم به همت معاونت فرهنگی- اجتماعی پژوهشگاه، سومین نشست از سلسله نشست‌های چالش‌های انقلاب‌اسلامی در دهه پنجم با […]
دکتر سعید زیباکلام در سال ۱۳۳۲ در تهران متولد شد. مهندسی برق و الکترونیک را در سال ۱۳۵۶ در انگلستان به پایان رساند و در همان سال دوره کارشناسی ارشد صلح شناسی (گرایش جامعه شناسی انقلاب) را در دانشگاه برادفورد انگلستان آغاز کرد و در سال ۱۳۵۷ به ایران بازگشت. دوره دکتری را در رشته […]
آقای دکتر! آقای روحانی در ابتدای ورود به عرصه انتخابات ریاست جمهوری چهره‌ای فرهیخته ٬ آرام و صبور از خود نشان داده و بار‌ها بر اینکه نباید دهان منتقدان را بست تاکید کرده‌اند. اما به نظر می‌رسد صحبت‌های اخیر ایشان در تناقض کامل با صحبت‌های قبلیشان قرار دارد. چه اتفاقی باعث شده آقای روحانی این […]
دکتر سعید زیباکلام، استاد فلسفه دانشگاه تهران، شخصیتی است نام‌آشنا برای پژوهشگران و دنبال‌کنندگان فضای فکری‌ـ‌فلسفی کشور، هرچند نام وی در چند ماه اخیر بیشتر به عنوان استاد جدی و پیشگام منتقد سیاست خارجی دولت یازدهم و توافقات صورت گرفته با گروه ۱+۵ مطرح گردیده است. در گفتگویی مفصل و خواندنی با ایشان به گفتگو […]
استادی که می‌خواهد به درد انقلاب بخورد و استمراربخش آرمان‌ها باشد و انسان‌هایی را تربیت کند باید با توجه به فرهنگ بومی و اسلامی به حل معضلات بپردازد و جرات تفکر و نوآوری داشته باشد. استادی میتواند در خدمت انقلاب باشد که دل در گرو کتاب و رسول خدا داشته باشد و دل او در گرو غرب نباشد.
مى گویم شما بگویید چه چیزى ایدئولوژى نیست؟ لیبرالیسم، مارکسیسم، سوسیالیسم، کانسرواتیسم، فاشیسم و… همه ایدئولوژى هستند و اشکالى هم ندارد. اتفاقاً چون ایدئولوژى هستند انسان ها به دنبال آنها راه مى افتند. عده اى از خود مى پرسند که چه کارهایى را باید انجام دهیم و چه کارهایى را نباید انجام دهیم؟ ایدئولوژى ها چیزى نیستند جز پاسخ تفصیلى و ساختاریافته منتظم به این سؤال ها. تنظیم و تقویم یک جامعه و حکومت با باید ها و نباید ها صورت مى گیرد.
