دوستان خدا، تمام دلخوشی من به نام های شماست.
نه از رفتارتان چیزی در من هست، نه از باورهاتان. از آن یقین عمیقی که شما را استوانه های زمین می کند در من اثری حتی نیست. تمام رابطه ی من با شما به اسم هاتان بند است. به نخ نازک کلمه.
من فقط همین را در خودم سراغ دارم که وقتی اسم هاتان می آید جوریم می شود. یک جوری که مثل اول عشق است ...
***
«فما احلی اسماءکم»؛ مفاتیح الجنان،جامعه کبیره
و علّم ءادم الاسماء...
منم هم یه جوریم میشه...! چی بگم؟
سلام.کاش خدا هم اسم ما رو تو لیست دوستانش بنویسه.التماس دعا
به نام خدای حسین(ع)
زیارتتان قبول
یک جوری میشود
ان هم وقتی به حسین(ع) میرسد
انگار گریه‌ش می‌اید
یه جوری میشود
انگار مظلومیت در علی نهفته
صبر در زینب
خون در حسین
تنهایی در حسن
و همه اینها در زهرا(س)
یک جوریمان میشود
وقتی نام مهدی(عج)می‌اید
ولی نه صدایی و نه سیمایی
میفهمیم چقدر دوریم.
جدا دعا بفرمایید
هوا شدیدا پس است.
سیمتان وصل است. شاید فرجی شد
سلام
ممنون که میایی..
..
دلم در حال ترکیدنه..
برام دعاکن..
حتی بسختی نفس میکشم..
وقتی با دوست داشتنی ترین انسان های زندگی ات امتحان می شوی دعا می کنی که کاش امتحاناتش جور دیگری بود
شیرین تر از عسل لب ساقی کربلاست..